Preguntácheste
algunha vez que quedará de ti cando xa non estés? Clara sí. Xusto cando está ao
borde da piscina. E ten dúas opcións: tirarse de cabeza ou quedarse quieta
tapándose as orellas coas mans.
Clara
está namorada de Lucas, o rapaz máis atractivo que coñece, pero el non a quere.
Pero Clara négase a aceptar que quen a
queira non a quere como quere. Así que cando a deixa, Clara parece
afundirse nunha depresión, escoita cancións tristes en francés e fai o parvo,
porque o amor é o que ten. Pensa no sorriso de Lucas, nos seus ollos, no guapo
e especial que é... e o único que importa é el e poder estar de novo con el
(algo difícil porque el xa encontrou outra).
Tamén
están Unai, o rapaz raro que sempre viste de negro e non para de inventar
historias para explicar a morte do seu pai, María e Jorge, compañeiros de
instituto e protagonistas de Pomelo y limón; o abó, a nai, o pai... E todos
xuntos son Croquetas e wasaps, un libro que fala do amor, da ausencia, da
amizade, da familia, dos complexos, dos medos, da estupidez, das emocións, das
obsesións, da felicidade, da pena, do egoísmo, dos erros e os acertos, das novas
oportunidades.
Hay que lanzarse de cabeza a esa piscina de
felicidad, zambullirse sin miedo, perder el traje de baño, empaparse el pelo,
irritarse los ojos, tragar agua, apurar hasta casi quedarse sin aire… Dame
todos los daños colaterales de la felicidad, pero dame felicidad.
Begoña
Oro escribe ben. Ten un estilo moi persoal, áxil, sencillo e complexo. Destila
humor intelixente e constrúe metáforas fantásticas.
A veces, después de «te quiero», va «pues
yo no». Y no hay forma de decirlo sin arrugar para siempre el corazón de
alguien.
Clara
é unha adolescente normal e corrente, non ten superpoderes nin é unha criatura máxica, non
terá que enfrentarse a dragóns ou vampiros senón que enfrentarase á vida mesma, ás súas
decisións, ao seus, aos seus medos, ao seu egoísmo… Clara emprenderá unha viaxe
que a levará a coñecerse máis a sí
mesma, pero tamén a reflexionar sobre a familia, as emocións e, sobre todo, a
ausencia.
¿Para
qué no estás preparado, Lucas? ¿Para quererme?
Se
ve que quererme a mí requiere preparación. Pero querer a Lucas es diferente.
Querer
a Lucas es fácil. Lucas es guapo y tiene una sonrisa desarmante. Lucas es como
un paquete de chicles en la caja de un supermercado.
Lo
ves y lo quieres. Así, sin preparación.
Aquí tendes o booktrailer da novela.
Aquí tendes o booktrailer da novela.